Er zijn van die dingen die typisch Indonesisch zijn en die je bij een bezoekje aan het land gegarandeerd tegen zult komen. We hebben de meest opmerkelijke en interessante eigenaardigheden voor je op een rijtje gezet met een klein beetje achtergrondinformatie, zodat jij weet waarom dit zoveel voor de Indonesiërs betekent.
Sepak Takraw
De sport Sepak Takraw is in Indonesië uitermate populair. Het is een soort voet-volleybal en wordt door heel Zuidoost-Azië gespeeld. Het is een eenvoudig spel. Je hebt alleen een rotanballetje nodig en een net. De regels lijken op het gewone volleybal alleen mag je de bal met alles aanraken behalve je handen. Wil je een professional worden dan is acrobatisch talent een vereiste.
Letterlijk betekent Sepak Takraw 'schop' en de sport stamt al uit de 14e eeuw. Inmiddels wordt de Kings Cup World Championship jaarlijks in Thailand gehouden. Een team bestaat uit twee spelers en de winnaar is het team dat twee van de drie punten weet te behalen.
De sport is een van de snelst groeiende sporten in Azië. Het snelle snel blijft de toeschouwers verbazen. Het hoogtepunt van het spel is als een speler de bal weet te schoppen, terwijl zijn beide voeten hoger komen, dan het hoogste punt van zijn lichaam. De spelers kunnen een snelheid van 140 kilometer per uur halen.
Badminton
Wie aan sporten in Indonesië denkt noemt waarschijnlijk als eerst badminton. Dat is niet zo vreemd want badminton is de volkssport van Indonesië. Het heeft daar misschien wel dezelfde status als voetbal in Europa.
De Engelsen hebben het badminton na de Eerste Wereldoorlog over hun koloniën verspreid. Zo is het ook in Indonesië terecht gekomen. Lange tijd waren het dan ook de Engelsen die de sport domineerden. Andere landen als Zweden, Denemarken, Maleisie en Thailand maakten een eind aan de Britse overwinningen. In de jaren vijftig behoorden ook Indonesië en Japan tot de supermachten in de badmintonsport.
Tijdens de Olympische Spelen van 1992 in Barcelona werd badminton voor het eerst als Olympische Sport ingevoerd. Voor de Indonesiërs gebeurde er toen een wonder! De eerste gouden medailles in het enkelspel werden uitgereikt aan Allen Budi Kusuma (heren) en Susi Susanti (dames) uit Indonesië. Het was de eerste keer dat Indonesische sporters ooit een Olympische medaille hadden behaald en de twee werden als ware volkshelden binnengehaald.
Tegenwoordig is Indonesië nog altijd één van de sterke badmintonlanden. Samen met Zuid-Korea, China en Maleisië domineren zij de wereldtop. En daar trainen ze hard voor. De Indonesische topsporters verblijven het hele jaar door in een groot internaat waar ze eigenlijk alleen maar eten, slapen en badminton spelen.
Kopi Luwak koffie
De duurste koffie ter wereld komt uit Indonesië en kost meer dan tien euro per kopje. De Indonesiërs zijn trots op hun Kopi Luwak omdat het verrassend genoeg geen nasmaak heeft. De koffie dankt zijn naam aan de Luwak, een civetkat. Maar als je van plan bent een kopje te drinken is het misschien niet zo verstandig om de rest te weten.
Toch benieuwd? De civetkat struint 's nachts de koffieplantages van Sumatra af, op zoek naar de beste en rijpste kersen. De civetkat kan de bonen echter niet verteren en poept deze uit. Waarna boeren wroeten in de uitwerpselen en de heerlijke koffiebonen verzamelen!
Doordat de bonen het spijsverteringskanaal van de kat zijn gepasseerd heeft de koffie geen nasmaak. Jaarlijks wordt er maar 500 kilo van verzameld en deze koffie. Het is dan ook behoorlijk exclusief. In Nederland is de koffie verkrijgbaar in verschillende koffiespeciaalzaken.
Kreteksigaretten
Eén van de eerste dingen die je zal opvallen als je in Indonesië rondloopt, is de typische geur van de Indonesische kreteksigaretten. De tabak van een deze sigaret is vermengd met kruidnagel en vaak is het filter ook gezoet waardoor het roken een zoete ervaring is.
De kreteksigaretten zijn zeer populair in Indonesië en de meeste Indonesiërs roken dit liever dan gewone Westerse merksigaretten. Er zit vaak twee keer zoveel teer en nicotine in dan in een normale sigaret en je doet er veel langer mee. Desondanks worden er enorme hoeveelheden doorheen gepaft. Het lijkt het wel alsof je overal mag roken.
De kreteksigaretten worden met de hand gerold en aangezien honderdduizenden mensen voor een schamel loon aan het werk worden gehouden, zal men niet snel overgaan tot machinale productie. Verrassend is ook dat de productie bijna gelijk staat aan de consumptie.
Dangdut
Dangdut is één van de populairste muzieksoorten in Indonesië. Het is ontstaan uit een mengeling van Javaanse, Indiase en Europese muziekstijlen. Het dankt zijn naam aan de klank van de muziek. Dang-dut-dang-dut-dang-dut. Je zult de typische klanken, als je in Jakarta bent, zeker tegenkomen. Maar ook in de rest van de archipel is dangdut zeer populair.
Hoewel uit de radio's meestal de westerse popmuziek en de lokale popmuziek schalt, neemt dangdut nog altijd een speciale plaats in in de harten van vele Indonesiërs. Het is met name populair onder de moslimjongeren en de armere bevolkingsgroepen. Zij gebruiken het als een manier om hun ongenoegen uit te drukken over de ongelijkheden in de Indonesische samenleving. Zo zijn er protestliedjes die gaan over het verliezen van je maagdelijkheid, de krappe woningmarkt en de snelste manieren om rijk te worden.
Bir Bintang
Het meest bekende biermerk in Indonesië is Bintang. Dit merk is afkomstig uit de Heinekenbrouwerijen en dat zie je terug in de naam en aan de vormgeving van het flesje. Waar Heineken embleem groen met wit is, is het Bintang flesje rood met wit. De bekende rode ster is gelijk gebleven. Het is dan ook niet vreemd dat bintang in het Indonesische ster betekent.
Bir Bintang is in het leven geroepen door Heineken om ook aan de lokale wensen van de Indonesiërs te voldoen. In Indonesië wordt Heineken gepositioneerd als premiumbiermerk, met een hoog status en dat hebben ze over proberen te brengen op Bintang.
Heineken is in Indonesië relatief duur, net zoals veel andere alcoholsoorten trouwens. De gewone, arme Indonesiër kan een flesje simpelweg niet betalen. Om niet alleen de bovenste laag van de bevolking te bereiken is daarom Bir Bintang in het leven geroepen. In de loop der jaren heeft het een belangrijke plaats in het biersegment weten te veroveren. De meningen over de kwaliteit verschillen, de verstokte Heineken drinker zal de Indonesische versie mogelijk wat waterig vinden en niet te vergelijken met het originele biertje. De ander vind het juist verfrissend en heerlijk na een dagje op het strand.
De enige manier om hier achter te komen is door het natuurlijk zelf uit te proberen. PRO (proost)!
Pencak Silat
Pencak Silat is de traditionele vechtsport van Indonesië. Het kent daar nog altijd miljoenen beoefenaars. Er zijn heel veel stijlen in deze sierlijke vechtkunst. Vooral op de eilanden Sumatra en Java zijn er veel leerscholen.
De basis van Pencak Silat is zelfverdediging. Men moet zichzelf kunnen verdedigen met behulp van het eigen lichaam (vuist, elleboog, knie, voet) of met verschillende wapens (stok, zeis, mes, zwaard). Vrijwel alle ongewapende uitgevoerde bewegingen kunnen op dezelfde vloeiende en veilige manier worden uitgevoerd met een wapen.
Alle stijlen zijn volgens traditie ontwijkend en de meeste bewegingen in Pencak Silat zijn afgeleid van de karakteristieke bewegingen van dieren. In heel Indonesië zijn zo'n 150 stijlen ontwikkeld en daarbij onderscheiden de meeste stijlen zich geografisch. Zo zijn bij de Sumatraanse stijlen de voet- en beentechnieken dominerend. Bij de West-Javaanse stijlen de hand- en armtechnieken. Bij de Midden-Javaanse stijlen de arm- en beentechnieken. En bij de Oost-Javaanse, Balinese en Madurese stijlen de arm- en beentechnieken in combinatie met worstelmethodes.
