Tijdens je reis door Indonesië kom je logischerwijs op verschillende manieren in aanraking met de lokale bevolking, wat ongetwijfeld voor bijzondere ontmoetingen zorgt. En met een beetje geluk vang je een glimp op van een van hun ceremonies of leer je wat bij over de tradities en cultuurverschillen in dit land.
Maar wanneer je je verder verdiept in de Indonesische bevolking of je wat meer buiten de gebaande paden waagt, ontdek je dat op de verschillende eilanden van deze archipel nog meerdere traditionele stammen met een rijke cultuur en bijzondere tradities leven. Wij zetten drie bijzondere ontmoetingen in Indonesië die je zeker bijblijven voor je op een rijtje!
3. Dani's op Papoea
In de Baliem Vallei op Papoea leven drie lokale stammen, waarvan de Dani er een is. Deze stam is een van de meest bekende volken in Papoea en wordt door toeristen druk bezocht.
De Dani's staan bekend om hun strijdlustigheid. Bij de ontdekking van de Baliem Vallei in 1938 vielen de hoge torens op die waarschijnlijk als uitkijkpost fungeerden om het volk te waarschuwen voor naderende vijanden. Zelf leven ze in ronde of ovale hutten en hun dorpen zijn omringd met houten muren.
Je herkent de Dani's aan de varkensbotjes in hun neus en hun hoofdtooien gemaakt van veren van de paradijsvogel. De mannen dragen daarnaast traditiegetrouw een zogenaamde koteka, oftewel een lange, dunne peniskoker. De vrouwen dragen korte rokjes gemaakt van bladvezels of biezen.
Bezoek je een Dani stam? Schrik dan niet als een van de vrouwen niet al haar vingerkootjes meer heeft. De Dani stam kent een bijzondere gewoonte bij iemands overlijden: de vrouw amputeert een van haar vingerkootjes als teken van rouw. De fysieke pijn staat symbool voor de mentale pijn. Intussen is deze traditie al een paar jaar verboden en zijn het waarschijnlijk alleen nog de oudere vrouwen die delen van hun vingers missen.
2. De Badui op Java
Een van de bijzondere volken die op Java leven, verschuilt zich in het uiterste westen van het eiland. De ongeveer 3.000 leden van de traditionele Badui-gemeenschap leven afgezonderd in het Kedeng-gebergte. De groep is te verdelen in de Badui Dalam en de Badui Luar. De Badui Luar onderscheidt zich door voorzichtig contact met de buitenwereld te leggen, terwijl de Badui Dalam elk contact met vreemden vermijdt. Bij de Badui Luar vind je hierdoor meer invloeden van de islam terug.
De Badui Dalam leeft in de heilige binnencirkel waar iedere vorm van moderne technologie een taboe is. Daaromheen leven de Badui Luar in tweeëntwintig dorpen die de buitencirkel van de gemeenschap vormen. Tegelijkertijd is dit een soort barrière voor de binnencirkel.
Wil je even terug naar de eenvoud? Je wordt als toerist enkel toegelaten tot de buitencirkel, waar je zelfs de mogelijkheid hebt om te overnachten. Draag goede wandelschoenen als je dit gebied bezoekt. Hoewel de leden van de Badui-gemeenschap zelf geen schoeisel dragen, moet je ongeveer tien kilometer lopen om hier te komen. Tijdens je wandeling geniet je van de groene natuur, de brug over de rivier die is ontstaan uit twee overliggende boomstammen en de mooie uitzichten over het Kedeng-gebergte.
De Toraja vormt de grootste bevolkingsgroep in zuidwestelijk en Centraal-Sulawesi. Lange tijd leefden de Toraja's geïsoleerd en waren buitenstaanders bang voor hun oorlogszuchtige instelling en koppensnellerpraktijken. De Nederlandse bezetting aan het begin van de twintigste eeuw maakte een einde aan het koppensnellen.
Deze stam staat bekend om haar bijzondere traditionele gebruiken na iemands overlijden. Het stoffelijk overschot wordt eerst een tijd in huis bewaard. Deze periode loopt uiteen van een paar weken tot maanden of zelfs jaren. Gedurende deze periode wordt de overledene behandeld alsof hij nog in leven is en krijgt hij dus te eten en wordt hij verzorgd.
Tijdens de begrafenis offeren de Toraja's een waterbuffel, omdat ze geloven dat dit dier hun dierbare naar het hiernamaals brengt. Een aantal jaar na de begrafenis volgt de ma'nene'-ceremonie, waarbij de familie het lichaam weer naar buiten brengt, het schoon borstelt, nieuwe kleren aantrekt en de graftombe schoonmaakt. Deze zogenaamde tweede begrafenis wordt telkens herhaald. Op deze manier tonen de Toraja's hun liefde en dankbaarheid voor hun voorouders.
Wil jij een Tojara ceremonie meemaken? Dat vinden de Toraja's geen probleem. Door een gift te doen aan de familie van de overledene mag je de kostbare begrafenisplechtigheid bijwonen.
Fotocredits: dan lundmark | Dd.sya | Arian Zwegers
