Hoe krijg je het vakantiegevoel terwijl je in één van de werelds meest populaire vakantiebestemmingen woont. Een nog betere vraag is: hoe krijg je het zomergevoel - in Nederland komt dit gevoel vaak hand in hand met het vakantiegevoel - terwijl je in een land woont waar het bijna altijd boven de 25 graden is?
Op de laatste dag van de vorige maand werd ik bij de grote baas geroepen en die deelde mij mee dat door de economische crisis het slechter ging met de zaak en dat hij daarom mij "verzocht morgen niet meer naar kantoor te komen". Ga niet langs 'af', je krijgt geen 200 euro, dank u en tot ziens! Natuurlijk is dat niet het nieuws waarop je hoopt, maar van mijn salaris - hoewel voor expat maatstaven een erg magere boterham - kan deze baas de medewerkers van een complete productielijn van een rijk gevulde nasi kom voorzien. Min of meer een logische keuze dus. En ieder nadeel heeft ook zijn voordeel, want ik kreeg meteen het vakantie gevoel.
Werkloos thuiszitten is nu eenmaal leuker wanneer buiten de zon schijnt, je elke ochtend in het zwembad kan duiken en wanneer je eindelijk tijd hebt om mensen en toeristische plekken te bezoeken waar je voorheen geen tijd voor had. Ik ben inmiddels al naar Singapore gegaan om 'even' een vriendje uit Nederland te bezoeken die normaal in Vietnam woont, ik ga morgen op de motor richting Bandung voor een paar dagen fun shoppen en volgende week gaan we richting Oost-Java om de familie van mijn vriendin te bezoeken in Surabaya en vervolgens voor dag en dauw op te staan om de berg Bromo te beklimmen. Ik heb eindelijk tijd om elke dag naar de yoga te gaan - ik kan al op mijn hoofd staan - en ik ben zelfs al een paar keer mee geweest met de Bogor Hash Harriers, een wandelclub die elke week een nieuwe tocht in de omgeving van Bogor uitzet.
Als ik nog langer werkloos blijf - wat ik natuurlijk niet hoop - dan overweeg ik nog om naar Ambon en de Banda eilanden te gaan, te gaan kamperen op Flores met vrienden van me uit Labuan Bajo, eindelijk naar Tora Raja op Sulawesi te gaan en heel misschien als het mee zit ook nog naar Radja Empat te gaan in Iran Jaya; kennelijk een van de mooiste duiksites ter wereld. Natuurlijk helpt het dat ik wat geld achter de hand heb gehouden en dat het levensonderhoud in Indonesië redelijk goedkoop is, zelfs met een huishoudster die voor me wast, strijkt en kookt.
Het vakantiegevoel komt dus met het (redelijk) onbezorgd zijn met veel vrije tijd. Maar hoe zit dat met het zomer gevoel? Helaas is dat niet zo makkelijk als dat het lijkt in Indonesië. Ten eerste als de zon schijnt is het te warm om in de zon te zitten; je hebt een derde graad verbranding na ongeveer vijf tellen en je verliest zo veel vocht dat je de hele dag aan een waterinfuus moet om het weer aan te vullen. De enige tijden dat je met goed fatsoen in de zon kan gaan zitten is net na zonsopkomst en net voor zonsondergang. Ten tweede, als de zon niet schijnt dan valt de regen met bakken uit de hemel. Dat gaat al helemaal op voor de stad waar ik woon, Bogor. Deze stad heeft de bijnaam "Kota Hujan" oftewel de stad van de regen. En inderdaad, bijna elke dag - ongeacht of het nu regenseizoen is of niet - valt in de middag een flinke hoeveelheid regen. Het enige verschil is dat tijdens het regenseizoen het langer en heviger regent dan normaal. Tof voor de plantjes, maar niet zo tof voor mensen die graag van hun vrije tijd willen genieten.
Maar vanochtend werd mijn vakantiegevoel geprikkeld door een echt zomergevoel! Ik was al vroeg opgestaan (05.30) omdat ik nog wat sollicitatiebrieven moest schrijven voordat ik ging zwemmen. Bij het zwembad aangekomen stond de zon precies hoog genoeg en hadden de stralen van de zon het water al lekker opgewarmd. Na de verplichte baantjes getrokken te hebben bleef ik nog even hangen aan de rand van het zwembad. Omdat de zon inmiddels al lekker warm scheen, had ik het zwembad helemaal voor mijzelf, omdat Indonesiërs hun best doen om te vermijden bruin te worden, nog steeds een teken van armmoede in Indonesië. De minder goed bedeelde Indonesiërs hebben geen keuze en moeten gewoon werken, en achter mij was een man druk bezig het gras rond het zwembad aan het maaien. Terwijl ik daar aan de rand hing, met de ogen dicht en de zon op mijn rug, hoorde ik achter mij het geluid van zijn tweetak grasmaaier terwijl ik de geur van chloor, benzinedampen en vers gemaaid gras inhaleerde. Een perfect zomergevoel!
