SamaSama
Wanneer je besluit om voor langere periode in het buitenland te gaan wonen, zijn er tal van verschillen met het leven in Nederland. Deze verschillen worden regelmatig uitgelicht en besproken. Daarentegen zijn er ook veel situaties, zaken en aspecten hetzelfde. Zoals dat ik hier alles op de fiets doe, net als in Nederland. Alleen dan aan de linker kant van de weg.
De Indonesische vertaling van zelfde is sama, een leuk woord. Als je het namelijk twee keer zegt “SamaSama” betekent het zowel “Samen /Gezamenlijk” ; “Gelijk” ; “Hetzelfde” en “Graag gedaan” (na dankjewel). Iets wat je dus regelmatig op straat hoort na een groet en bedankje.
De taal in Indonesië is Bahasa Indonesia, afgeleid van Maleisisch. In de beginjaren van mijn verblijf in Indonesië was mijn kennis van Bahasa nihil. Daarnaast was bij mijn vrienden de kennis van de Engelse taal erg karig. Veelal zochten we woorden op in een woordenboek of probeerden we via een andere manier duidelijk te maken wat we bedoelden. Maar al snel kwam ik erachter dat het zeer de moeite waard was een gooi in het Nederlands te doen. Want veelal bleek dit hetzelfde te zijn als de Indonesische vertaling. En hoewel de spelling verschilde, klonken de woorden hetzelfde. Enkele voorbeelden die ook door reizigers snel worden opgepikt zijn:
Koelkast -Kulkas
Asbak - Asbak
Handdoek -Handuk
Maar ook toen het moeilijker werd, hielp het nog regelmatig om het in het Nederlands te proberen, bijvoorbeeld:
Zekering - Sekering
Kortsluiting - Korsleting
Fabriek - Pabrik
Natuurlijk is dit een overblijfsel uit de Nederlandse Kolonisatie. Leuk is echter te weten dat er ook Indonesische woorden in Nederland worden gebuikt. Enkele voorbeelden hiervan zijn:
Amok - Amuk (Tijdelijke verstandsverbijstering)
Pienter - Pintar
Pasar (bazaar) - Pasar
Bakkeleien – Berkelahi
Iets totaal anders, maar zo herkenbaar in zowel Nederland als Indonesië is het dagelijkse weerpraatje. Momenteel zijn we in Lombok al een aantal maanden in het droge seizoen en hoe dichter we bij het regenseizoen komen, hoe warmer het wordt. Elk praatje met zowel lokale als bule (niet lokale) begint met de uitspraak dat het vandaag extreem heet is. Gevolgd door geklaag dat het zo droog en stoffig is. Wacht twee maanden en vervolgens begint het geklaag over de hoeveelheid regen. En het verlangen naar het droge seizoen. Eerlijk gezegd is het klagen met een korreltje zout, want vervolgens denk ik bijna altijd vluchtig in hoe het weer in Nederland op dat moment is en dan is de hitte een stuk makkelijker te verdragen. Het weer is hier namelijk wel erg verschillend vergeleken met Nederland, en dus niet SAMA.
Over Esther
Ik ben een 42 jarige levensgenietster die na tien jaar te hebben gewerkt als sociaal-maatschappelijk werkster haar leven omgooide.
In 2007 begon ik aan een groot avontuur en vertrok ik met mijn leven in een rugzak van Nederland naar Australië en Azië. Niet wetende dat dit een ongelooflijke reis zou gaan worden die nog steeds niet tot een einde is gekomen.
Sinds vijf jaar woon ik op Gili Trawangan, een tropisch eilandje aan de noord/west kust van Lombok. Hier heb ik een baan in het toerisme en geniet ik van het heerlijke klimaat, het lekkere eten, de lieve mensen en voornamelijk van het relaxte levenstempo. Hier leven we volgens het begrip "jam karet" hetgeen zich laat vertalen naar "rubbere tijd".
